آمار
وب سایت:
تو را بال و پری بوده ست .
تو را شور و شری بودست .
تو را زنجیر بر پا شد !! ؟؟
درون کنج این خانه
از آن شستن ، ازاین پختن ، درون آشپزخانه .
دو چشمانت نظر دارند
به فرداهای ... فرداها
پشیمانی از این اوضاع !
همش دل را فریب دادی !
تو بیخود دل به او دادی
تو را لایق نمی باشد !!
چرا دل را به او دادی ؟
هم اینک بعد عمری سوز
همه ذکرت ، پشیمانی ست
گریزان میشوی از خود
دلت را دور میندازی !
درون سینه ات ترس است
همش از خود چنین پرسی :
کجا من را پناه باشد ؟
وجودت سالهاست ... آبستن درد است
درونت ماههاست ... نوزاد غم دارد
چه ساعتها که می گریی و می گویی :
چرا سهم من از دنیا ،
همش درد و همش غصه ست ؟ !!
ولی در کنج تنهایی
بدور از چشم نامحرم
نماز نور می خوانی .
تو را کشتند به تحقیری
تو را بستند به زنجیری !!
ولی کنج دلت شاد است
به امیدی ... به تقدیری ...
تو روز با فقر می سازی
تو شب با اشک می خوابی
در این حسرت که حتی خود
گناهت را نمی دانی !!!
چقدر درد درونت را
چقدر سوز نهانت را
ز مردم می کنی مخفی
که تا شاید به نیشخندی
نگویندت ... : چه بدبختی ... چه بدبختی ...
تو شعرت بوی غم دارد
تو خود گویی و میدانی
که دنیا پیچ و خم دارد
تو شعر شب ، برای کودکت
با شوق می خوانی
اگر چه در درون خود
دو صد سوز و فغان داری .
تو را تاریک شد قلبت
همان وقتی که می دیدی
که شمعی نیست در خانه .
کنون که پای رفتن نیست
قدمهایت بسی خسته ست
دلت در زیر پاهایش
چه بی رحمانه بشکسته ست .
تو را فریاد میخواهم
برایت شاد میخوانم
ولی درد و دریغ از این
که جباران این عالم
نمی بینند ، نمیخواهند بفهمند ....
اینکه ... انسانی
تو محکومی ... تو محکومی ...
از اینکه یک زنی ... !!!! ... دانی؟ ؟
ج _ علیخانی
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب
